Przejdź do głównej zawartości

Od nowa

 

Jakiś czas temu usłyszałem w radio piosenkę zespołu Kwiat Jabłoni pod tytułem „Od nowa”. Spodobał mi się jej tekst. Szczególnie ten fragment: „Czy mógłby ktoś tak wyzerować świat, żeby się nic nie stało od wczoraj? Bez słów, co bolą, bez otwartych ran, żebyśmy się poznali od nowa”.

Jakiś czas potem, rozmyślając na temat swoich skłonności homoseksualnych, przypomniałem sobie ten fragment piosenki. Czy mógłby ktoś tak wyzerować świat, żebym nie doświadczał tych skłonności? Żeby się nic nie stało od wczoraj, od zeszłego roku, od podstawówki, od dnia moich urodzin? Żebyśmy się poznali od nowa? Żebym się poznał i odkrył od nowa?


Pomyśl proszę przez chwilę o czymś, co dla ciebie jest takim wbitym w ciało kolcem, którego nie możesz się pozbyć, a z którym musisz nauczyć się żyć. Może to jakaś twoja cecha, może to jakaś sytuacja, w której się znalazłeś, może to jakaś rzecz, którą zrobiłeś. Zrobiłaś.

Wczoraj przypomniałem sobie o tej piosence, o tym fragmencie i na nowo powróciło pytanie. Boże, czy mógłbyś mnie uczynić od nowa, tylko proszę, upewnij się - tak bez tych rzeczy, których doświadczam.

I wtedy zrozumiałem, że Bóg odpowiedział, odpowiada i odpowie na moją prośbę.

Odpowiedział, bo dał mi serce nowe (Ez. 36:26), które potrafi pragnąć rzeczy większych, lepszych. Odpowiedział, bo uczynił mnie nowym stworzeniem (2 Kor. 5:17) – bo odtąd widzi mnie jako kogoś zupełnie innego. I odtąd ja mogę widzieć siebie i innych, których także przemienił, w zupełnie innym świetle. Nie przez pryzmat ich doświadczeń, ale przez pryzmat tego, kim są w swej najgłębszej istocie. „Stąd nie jest już dla nas ważne, kto kim jest jako człowiek. I nawet jeśli w ten sposób poznaliśmy Chrystusa, to znamy Go teraz inaczej” (2 Kor. 5:16).

Odpowiada, bo kieruje mój wzrok na siebie. Przypomina mi – szczególnie w trudnych momentach – że nawet wtedy jest ze mną. Daje nowy siły. Pomaga mi się wzbić na skrzydłach jak orzeł.

I odpowie. Odpowie na pewno. Odpowie niedługo, prędzej, niż mi się wydaje. „Nie wszyscy zaśniemy, ale wszyscy zostaniemy przemienieni […], umarli powstaną jako niezniszczalni, a my zostaniemy przemienieni” (1 Kor. 15:51). „Nie będzie już śmierci ani bólu, krzyku ani znoju, ponieważ pierwsze rzeczy – przeminęły” (Obj. 21:4).

Boże, wiem, że wyzerujesz świat. Tak, żeby się nic nie stało od wczoraj. 


M. 

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Zlitował się

  Przypowieść o synu marnotrawnym jest chyba jedną z najlepiej znanych i najbardziej uwielbianych przypowieści Jezusa. Wielu z nas czytało albo słyszało ją już setki razy – na pewno ja. A mimo to czasami coś, co znamy już tak dobrze, zaskakuje nas w zupełnie nowy sposób, szczególnie gdy tym czymś jest Pismo Święte, przy którego lekturze działa przecież Duch Święty. Gdy ostatnio po raz kolejny czytałem tę przypowieść, uderzyła mnie jedna malutka fraza: „ zlitował się ” (Ew. Łukasza 15:20). Te dwa słowa opisują reakcję ojca na powrót do domu jego nieposłusznego syna, którego buntownicze zachowania doprowadziły na samo dno rozpaczy. Mam wrażenie, że umykały mi te słowa, kiedy wcześniej czytałem tę przypowieść. Poza tym słyszałem, jak ludzie często mówią o innych aspektach tego wersu – o tym, jak ojciec dostrzega swojego syna, gdy ten jest jeszcze daleko, czym pokazuje, że go wyczekiwał, mając nadzieję, że jednego dnia powróci; o tym, jak ojciec biegnie w kierunku swojego syna, porzuca...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Dalej tą samą drogą

  „A droga wiedzie w przód i w przód, Choć zaczęła się tuż za progiem – I w dal przede mną mknie na wschód, A ja wciąż za nią – tak jak mogę… Skorymi stopy za nią w ślad – Aż w szerszą się rozpłynie drogę. Gdzie strumień licznych dróg już wpadł … A potem dokąd? – rzecz nie mogę ( J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni )   Nowy rok. Co czujesz z jego nadejściem? Wdzięczność? Radość? Ekscytację? A może zmęczenie? Strach? Niepokój? Dla mnie nowy rok zawsze przychodzi z wdzięcznością i ekscytacją. Ale te uczucia bardzo szybko muszą się zmierzyć z dużo silniejszymi emocjami – niepokojem i zmęczeniem. Jestem zmęczony tym, co zamknąłem wraz z wybiciem przez zegar północy. Zmęczony samotnością, którą tak często trudno było czymkolwiek wypełnić. Zmęczony brakiem ciepła drugiej osoby. Zmęczony powrotami do pustego domu. Zmęczony uczuciami, które tak często kazały mi zejść z obranej ścieżki. Zmęczony brakiem odpowiedzi na pytania. Zmęczony oczekiwaniami innych. Zmęczony niezrozumieniem. Czuj...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Czy doświadczanie skłonności homoseksualnych jest grzechem?

  Trzeba powiedzieć jedno. Homoseksualne skłonności należą do trudnych doświadczeń. W związku z homoseksualnymi skłonnościami pozostaje wiele kwestii, które – przynajmniej z pozoru – nie wydają się jasne i oczywiste. Weźmy choćby takie pytanie – czy homoseksualne skłonności są same w sobie grzeszne, a jeśli tak, to jak powinienem sobie z nimi radzić? Poniżej moje skromne podejście do udzielenia odpowiedzi na to pytanie.
Prześlij komentarz
Czytaj więcej